Herinneren jullie het liedje nog van de Frozen film? Ik voel me vandaag Elza!
Het is namelijk zoals één van mijn collega’s VA daarnet schreef, Los-laat-dag!
En laat ik hier dus helemaal niet goed in zijn. Sterker nog dit is echt niet mijn ding. Ik hou graag de controle over alles en iedereen. Daarom past het virtual assistant vak ook zo goed bij mij. Ik ben die paar extra ogen, hou graag controle en ben dol op planningen. In mijn werk een uitkomst. Privé heb ik hier duidelijk meer last van. Zoals ik al eerder schreef heeft mijn jongste dochter een dodelijke pinda allergie. We weten dit vanaf haar eerste levensjaar. Inmiddels is ze 12 jaar en uitgegroeid tot een mooie en verstandige jonge dame die graag de wereld wil ontdekken. Toch blijft het altijd vooruitdenken en het onbezorgde leven is sinds haar diagnose verdwenen. Of het nu om school, kinderfeestje, bezoek van/aan vrienden of een vakantie gaat. Alles moet worden voorbereid, voorbedacht en weinig tot geen spontane acties. Dit weten we en daar leven we mee. Vandaag tijd voor de next step. Als groep achter met een VWO advies is de uitverkorene om vanaf vandaag tien weken lang deel te gaan nemen aan het pré gymnasium. Fijn voor haar en ook voor ons. Langzaam gaan wennen aan de Middelbare en een stapje dichter naar loslaten en de grote wereld. Nieuwe stappen te nemen en nieuwe los-laat momentjes. Mij vallen ze zwaar. Zij daar in tegen lijkt nergens last van te hebben. Misschien komt het nog. Ook bij mijn oudste dochter vond ik loslaten moeilijk, echter bij mijn jongste is het door de allergie net allemaal nog meer beladen, intenser en kwetsbaarder.
Nu vraag je je af wat heeft dit met je werk te maken? Nou eigenlijk heel veel. Ik heb moeite met loslaten maar verwacht juist van mijn opdrachtgevers dat ze het wel doen. Juist wel doen! Wanneer zij hun werk niet los kunnen laten, kan ik ze namelijk niet verder helpen. Kan ik ze niet ontzorgen en ondersteunen. Ach eigenlijk kennen we dit allemaal wel, het voor een ander zoveel beter weten, maar dan zelf….. ja vul maar in. Zie het als de schilder met kozijnen die schreeuwen om een likje verf! Ik ga ze zo halen, heerlijk luisteren naar haar verhalen en vooral alleen luisteren en haar niet lastig vallen met mijn gevoel en gedachtes! Herkenbaar? Heb jij zoiets in jouw werk of privé situatie? Leuk wanneer je dit met me deelt!
Let it go…..
Recente reacties